‘Van de Voorzitter’ (36)

ledenvergadering

In de 36e column ‘Van de Voorzitter’ vertelt René Beijen over zijn ervaringen als voorzitter van de SAO Apeldoorn en als scheidsrechter.

Heb jij dat ook, dat je jezelf wel eens opwindt?
Ik hoop dat je bovenstaande vraag met “ja” hebt beantwoord, want volgens mij zit er dan voldoende leven in jezelf. Maar het is toch wel heel vreemd dat als er opeens een voetbalveld in de buurt is, er andere regels lijken te gelden dan in het “echte” leven.

In het echte leven mag ik mij (binnen bepaalde grenzen) opwinden thuis, in het verkeer en overal waar mensen mij niet kennen. Als ik mij opwind als voorzitter, word ik aangesproken op mijn voorbeeldgedrag. Als ik mij opwind als teammanager op mijn werk, word ik aangesproken op mijn voorbeeldgedrag.

Hoe zit dat op het voetbalveld? Nou, als een speler zich opwindt, mag dat, want dat is een onderdeel van het spel. Pas als het grensoverschrijdend wordt, passen we als scheidsrechter een sanctie toe. Op het veld mag ik mij als scheidsrechter ook niet opwinden, want dat is blijkbaar direct grensoverschrijdend gedrag. Vreemd toch?

Hoe is het als een trainer zich uitlaat over het optreden van een scheidsrechter. Nou, dat ligt er blijkbaar aan wie je bent. Ben je een anonieme trainer of kennen mensen je niet, dan lijken allerlei opmerkingen gericht aan de arbitrage te mogen en te kunnen. Denk aan opmerkingen in de krant of op sites van voetbalclubs. Maar als een bekende trainer (mijns inziens binnen aanvaardbare geldende normen) zich uit, dan gelden er mijns inziens opeens andere normen en volgt er een schorsing. Vreemd toch? Als deze lijn zou worden doorgetrokken in amateurvoetbal, zitten alleen nog de “voorbeeldtrainers” op de bank.

Heb je wel eens dat je verbaasd bent?
Ik hoop dat je bovenstaande vraag met “ja” hebt beantwoord, want volgens mij zit er dan voldoende leven in jezelf. Maar het is toch wel heel vreemd als het over voetbal gaat er opeens andere regels lijken te gelden dan in het “echte” leven. Net als ik voorbeelden wil benoemen moet ik het schrijven van column onderbreken, want de auto moet worden ingepakt.

En dan zit ik ’s morgens vroeg op Tweede Paasdag in de auto naar Zwitserland en dan wordt er melding gemaakt van een ongeval op de A1. Ik zit inmiddels ver in Duitsland als het duidelijk wordt dat er vier jonge mensen zijn omgekomen bij dit ongeval. Vier Apeldoornse vrienden worden uit het leven gerukt door een noodlottig ongeval. Dit ongeval laat diepe sporen na en onze gedachten gaan uit naar de families, vrienden, teamgenoten en kennissen die zijn geraakt door dit enorme verlies.

Als je dit op je laat inwerken, is het echte leven op sommige momenten erg hard.

En dan moet je na het bovenstaande gezegd te hebben je column weer oppakken.

Laat ik beginnen met onze interne spelregelcompetitie. Zoals altijd komt die in mei tot een einde. Dan volgt voor de vijf beste deelnemers de interne spelregelfinale. Deze finale zal worden gehouden op onze clubavond van donderdag 6 juni, dus op dezelfde avond als Engeland – Nederland. Na een 4e en een 3e plaats, zou ik dit jaar graag nog hoger eindigen. Eerst maar eens zien of ik tot de finale ben doorgedrongen.

Als we het toch over ranglijsten hebben, ontkomen we niet aan de alles beslissende eindranglijsten op basis waarvan promotie kan worden afgedwongen. Dat is waar velen van ons het hele jaar hard voor werken, door te trainen, door de spelregels te oefenen en door ervaringen uit te wisselen. Degradatie daar hebben we het (liever) niet over. Ik ben zeer benieuwd naar de promoties in groep G (vierde klasse). Hoe zijn de voordrachten tot stand gekomen, hoe is men tot een beslissing gekomen welke van deze voordrachten hebben geleid tot promotie en hoe wordt dit aan de scheidsrechters gecommuniceerd? Mijn nieuwsgierigheid is hierbij tweeledig. Ten eerste als bestuurslid van een COVS-vereniging en – niet onbelangrijk – ten tweede omdat ik zelf graag wil promoveren van de vierde naar de derde klasse. Een spannende tijd om het eindresultaat in ontvangst te mogen nemen, maar de basis heb je het afgelopen seizoen zelf gelegd.

Je proeft al een beetje de ambitie in deze column. Om onze fysieke prestaties te trainen is een goed trainingsveld essentieel. We zijn met de gemeente Apeldoorn in contact over de gesteldheid van ons trainingsveld. De gesprekken met de wijkbeheerder verliepen in een open sfeer. De mogelijkheden en de onmogelijkheden zijn verkend. Ik wil de wijkbeheerder bedanken voor zijn inspanningen, want nu kunnen we de volgende stap zetten door in gesprek te gaan met de senior beleidsadviseur sport van de gemeente Apeldoorn.  

Als ik de huidige situatie mag samenvatten dan heeft de wijkbeheerder aangegeven welke mogelijkheden hij heeft om binnen zijn budget parkonderhoud gemeente Apeldoorn ons trainingsveld zo goed mogelijk te onderhouden. Maar feit is dat een goed onderhouden trainingsveld meer middelen vraagt dan beschikbaar is binnen het budget ‘parkonderhoud’. Vandaar dat we nu in gesprek gaan met de senior beleidsadviseur sport. Het eerste gesprek is op 6 mei.

Het initiatief van het bestuur om onze informele ledenvergadering op een clubavond te houden is wat ons betreft zeer geslaagd. Onderwerpen die werden besproken zijn: status trainingsveld, zieke leden, pinapparaat en rooster onderhoud clubgebouw (inclusief vervanging).

Op maandag 29 april hadden we een reguliere bestuursvergadering. Naast de reguliere onderwerpen; opening, mededelingen, verslag, actiepunten, voortgang commissies waren ook geagendeerd:

  • Voorzitterschap COVS
  • Terugblik op informele ledenvergadering
  • Brainstorm KNVB-COVS
  • Trainingsveld
  • Pin-apparaat en de vragen hierover in de informele ledenvergadering
  • Jaarvergadering COVS

Wil je meer weten over één van deze onderwerpen, schiet dan een bestuurslid aan op de donderdagavond.

Als je deze column leest op de site van SAO Apeldoorn, kijk dan ook eens naar de nieuwsberichten:

  • Presentatie Jeroen Manschot op 4 april, een zeer inspirerende presentatie waar Jeroen ons twee uur meenam in zijn wereld (link)
  • Districtsfinale spelregels, waarbij de SAO de 2e plek bemachtigde en Luuk Timmer de hoogste individuele score had (link)
  • Dertig nieuwe scheidsrechters in Apeldoorn! (link)

Dan sluit ik weer af met waar het allemaal om draait “het spelletje”. We zitten weer in de fase van beslissingen. Gaat Ajax de finale halen in de Champions League, wie wordt landskampioen in de eredivisie, maar ook hoe worden de prijzen verdeeld bij de amateurs in de klassen die wij fluiten?

Door omstandigheden heb ik de afgelopen weken weinig aanstellingen gehad als scheidsrechter. Ik ben het meest trots op mijn optreden in Brummen. Tijdens de wedstrijd maakte ik een foutieve beslissing die verregaande consequenties zou hebben gehad. Ik heb (na raadplegen) mijn beslissing teruggedraaid, de veldverwijdering ongedaan gemaakt en na de wedstrijd de complimenten van beide teams gekregen voor het terugdraaien van deze eerdere foute beslissing. 

Blijf bij jezelf tijdens de komende wedstrijden!

Met sportieve groet, 
René Beijen

René Beijen

René Beijen – Voorzitter SAO Apeldoorn