Na 131 keer de column ‘Van de Voorzitter’ vond deze collega-scheidsrechter het de hoogste tijd voor de eerste column ‘Over de voorzitter’.
Want een toegewijde scheidsrechter zoals onze voorzitter verdient het ook eens om in de spotlights te staan. Al enkele weken zijn er wat kritische geluiden binnen onze club over het aantal (na)aanstellingen en reservebeurten. Ook de tot op het botgemotiveerde René vindt hier soms wel wat van.
Tot zijn verrassing ontving hij een reguliere topaanstelling. Hij krijgt de leiding over de kraker tussen AZC en Robur et Velocitas, de nummers één en twee uit de 3e klasse. Een wedstrijd om vol gezonde spanning naar toe te leven. Als opwarming voor deze wedstrijd fluit René doordeweeks nog even de halve finale van de Apeldoorn Cup O23. Hierbij is een collega aanwezig die hem van positieve feedback voorziet, welke hem goed van pas zal komen in de “kraker”.
Na een gedegen warming-up onder mooie weeromstandigheden werden de eerste zweetdruppeltjes al zichtbaar bij de leidsman. Of zal dit stiekem toch de wedstrijd spanning zijn geweest… Iets voor 14.00 uur volgt de eerste aftrap door de pupil van de week. Waar de gemiddelde scheidsrechter dit vanaf de middellijn aanschouwd, dacht René: “Laat ik maar mee rennen.” Tja, hij zal wel bang zijn geweest dat hij in de komende 90 minuten niet aan zijn kilometers zou komen.
Vanaf het eerste fluitsignaal konden de vele toeschouwers genieten van een vermakelijke wedstrijd die gelijk opging met veel sportieve strijd en inzet. Door de ontspannen en zeer overtuigende houding had René volledige controle over de wedstrijd en genoot hij veel acceptatie.
Bij enkele vermeende buitenspelmomenten hield René goed zicht op de situatie en liet hij doorspelen. De assistent ontving dan nog een vriendelijk duimpje voor zijn “advies” en de vlag ging naar beneden.
In de 19e minuut eigenlijk de enige noemenswaardige overtreding van de eerste helft. Wel toegegeven dit was een cadeautje voor René. Zo dicht onder de neus van de scheidsrechter een dusdanig onbesuisde overtreding maken, kan alleen maar beloond worden met geel. Vele kansen leverde de eerste helft niet op. Hierdoor werd de strijd wat feller en leek het vuurtje toch iets meer te ontbranden in de laatste minuten voor rust. René hield hier goed zicht op het onderscheid tussen overtredingen en theater. De duidelijkheid in communicatie en bestraffen van overtredingen brachten de wedstrijd probleemloos tot de rust.
In de rust mocht ik sparren met René over de voorgaande 45 minuten. Er waren gelukkig weinig bijzonderheden te spreken. Mede door een goede zelfreflectie, was er weinig meer aan te vullen. We bespraken het enige bijzondere moment uit de eerste helft. Zowel René als de assistent wisten zeer vakkundig en overtuigd van een door de verdediger geblokt schot op goal een doelschop te maken. Met de samenwerking zat het dus wel goed tussen beiden. Het terughalen van deze situatie bracht een grote lach van verbazing. Hierna kon René met dezelfde ontspanning en zelfvertrouwen de tweede helft aanvangen.
De tweede helft was een golvende beweging van mislukte aanvallen die door de uitblinkende doelmannen afgeslagen werden. Mooi om te zien dat in een wedstrijd met zoveel belangen het voetbal de boventoon voert. Hierdoor blijf het optreden in positieve zin onopvallend. Zelfs op beeld was het slecht waar te nemen dat de leidsman geel gaf, zie de foto als bewijs.
Ik had het genoegen dat er de tweede helft nog twee collega’s kwamen kijken. Samen bespraken wij de beslissingen die René nam. Wij kwamen eenduidig tot de conclusie dat hij de juiste momenten er uitpikte om op te treden. Wellicht was het mooiste moment wel dat de keeper werd vastgehouden. Hiermee werd een snelle veelbelovende omschakeling eruit gehaald. René herkende het onsportieve gedrag en toonde resoluut en rustig de gele kaart.
In de slotfase scoorde AZC dan toch het verlossende en winnende doelpunt. Na nog wat aandringen en zes minuten blessuretijd was het einde wedstrijd. Vol trost met een voldane glimlach stapte onze voorzitter van het veld. Dat was ook niet meer dan terecht, complimenten voor je optreden!
Groeten,
Een Collega
